Μουσικό θέατρο για 2 σοπράνο, μέτζο σοπράνο, μπάσο, ενόργανο σύνολο, computer και video projection (1.0.1.0-0.1.1.0-Perc(2)-Pno(2)-1.1.1.1.1) Concept, σύνθεση, κείμενα: Αλέξανδρος Μούζας Video art, animation: Βίκη Μπέτσου Ψηφιακή ζωγραφική, σκίτσα: Αλεξία Οθωναίου
Πρεμιέρα: 9 Μαΐου 2014, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Σοπράνο: Μυρσίνη Μαργαρίτη, Άρτεμις Μπόγρη Μέτζο σοπράνο: Μαρία Βλαχοπούλου Μπάσος: Τάσος Αποστόλου Μουσική διεύθυνση: Ανδρέας Τσελίκας ERGON ENSEMBLE
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπιλης Επιμέλεια κοστουμιών: Γιώργος Σεγρεδάκης
ΤΑ ΜΕΡΗ I. Intro II. Street life III. Social life IV. Money life V. Media life VI. Early life VII. Inner life VIII. After life
City Lives – Program Notes
Η πόλη δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε: τα κτίρια, οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, τα πάρκα, οι πλατείες ή οι άνθρωποι της. Είναι οι σχέσεις που, σαν τεράστιος ιστός αράχνης, συνδέουν όλα τα κομμάτια ενός χαώδους παζλ.
Δεν είμαστε απλά ένα φυσικό σώμα. Η ζωή μας δεν συναρτάται πλέον με την φυσική μας παρουσία. Αντίθετα, είμαστε πολλά σώματα, πέπλα, επίπεδα ή ομόκεντρες σφαίρες που περιστρέφονται η μία μέσα στην άλλη, ταυτόχρονα.
Κάθε μας δραστηριότητα, φυσική ή πνευματική, είναι μια τέτοια σφαίρα με την οποία προβαλλόμαστε στο φυσικό ή εικονικό περιβάλλον. Η επικοινωνία και η κοινωνία με αντίστοιχες σφαίρες άλλων ανθρώπων μας συνδέει και μας ενσωματώνει σε διαφορετικό δίκτυο κάθε φορά, μορφοποιώντας άτυπες ομάδες, υποκουλτούρες ή networks.
Ο αστικός χώρος ξεπερνά τον στενά γεωγραφικό προσδιορισμό του, παίρνει αντίστοιχα την μορφή ομόκεντρων κύκλων: από τον εσώτερο εαυτό μας μέχρι τις μεγάλες κοινωνικές ομάδες.
Είμαστε πολλαπλά σώματα διαφορετικής υφής και σύστασης που ζουν πολλές ταυτόχρονες ζωές, φανερές ή μυστικές, εσωτερικές ή εξωτερικές. Όλες μαζί σχηματοποιούν αυτό που σαν σύνολο είμαστε πραγματικά.
Μέσα από την παράσταση αυτή προσπαθώ να προσεγγίσω κάθε μια «ζωή», όπως εγώ τις φαντάζομαι. Θέλω να αποδομήσω τα διαφορετικά αυτά layers, επικεντρώνοντας στην οπτική, όχι των διαφορετικών όψεων της ζωής μιας πόλης (City Life), αλλά των διαφορετικών ζωών που δημιουργούν ή διαμορφώνουν καταλυτικοί παράγοντες, όπως η επικοινωνία, το χρήμα, τα ΜΜΕ, η θρησκεία, ο πολιτισμός, αλλά και οι ιδέες ή οι πεποιθήσεις μας (StreetLife, SocialLife, MediaLife, MoneyLife, InnerLife, AfterLife κλπ).
Η μουσική του έργου λειτουργεί σε συνδυασμό με το κείμενο, ενώ η εικόνα και τα βίντεο προεκτείνουν τα νοήματα σε πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης.
Το κείμενο και τα μέρη του έργου
Intro: Συνοψίζει τις βασικές έννοιες που διατρέχουν ολόκληρο το έργο. Είναι εμφανείς οι ιδέες στοχαστών και διανουμένων της νέας εποχής (Castells, Simmel, McLuhan): παγκόσμιο χωριό, Network Society, Meta-city, ασύγχρονη επικοινωνία, δίκτυα, κόμβοι, ροές.
Street Life: Βασίζεται κυρίως στην ιδέα του flaneur και της flanerie, και αναφέρεται στην ενεργή συμμετοχή και τη γοητεία που ασκεί η ζωή στους δρόμους, με μια κριτική ματιά όμως στην ομοιογένεια, την ταχύτητα, την ανωνυμία του πλήθους στη μοντέρνα ζωή. Ο παρατηρητής είναι ο εξερευνητής της πόλης, ένας ηδονοβλεψίας σε μια πλούσια γαστονομία του ματιού. “Να βλέπεις τον κόσμο, να είσαι στο κέντρο του κόσμου, αλλά να είσαι και κρυμμένος από τον κόσμο”. Το κείμενο στο μέρος αυτό είναι εμπνευσμένο από κείμενα των Charles Baudelaire, Victor Hugo, Auguste-Marseille Barthelemy κ.ά. Ο flaneur ως χαρακτήρας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατανόηση και εικονογράφηση της ζωής της πόλης στο τέλος του 19ου αιώνα και στην περίοδο του μοντερνισμού.
Social Life: “I and me”, “Who am I”, «What I want to be”: Ερωτήματα που απασχόλησαν την ανθρωπότητα από τον Decartes μέχρι σήμερα. Τα κείμενα προσπαθούν να διατρέξουν τις εποχές, μέσα από αναφορές στις διαφορετικές κοινωνιολογικές προσεγγίσεις για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας. Με ενδιέφεραν περισσότερο οι σύγχρονες θεωρίες των μεταμοντέρνων (Castells, MacLuhan, Simmel, Mead) που εστιάζουν κυρίως στη δυναμική σχέση του ατόμου με το κοινωνικό του περιβάλλον.
Money Life: Το χρήμα και πώς αυτό διαμορφώνει τη ζωή και το μέλλον μας. Ο αγώνας του ανθρώπου για επιβίωση σε σχέση με τις αγορές και την εξουσία του χρήματος. Τα κείμενα, παρμένα από τίτλους διεθνών οικονομικών εφημερίδων, δημιουργούν, χωρίς να το ξέρουν, ένα τρομακτικό και ασφυκτικό κλοιό.
Media Life: Μια ζωή που βομβαρδίζεται από την πληροφορία, με μοναδικό στόχο τα βασικά μας ένστικτα, αλλά και τη διαμόρφωση των αναγκών μας. Το Μέσο και το Μήνυμα. Το life style και η ανάγκη να ακολουθούμε το ρεύμα των καιρών. Το κείμενο είναι σύνθεση διαφημιστικών slogan καταναλωτικών προιόντων και εταιριών που διαγκωνίζονται να μας προσφέρουν μια «καλύτερη» ζωή. Η σύνθεση και η αντιπαράθεση τους αναδεικνύει νέες ερμηνείες, αποκαλυπτική της βίας και του τρόμου που υποκρύπτουν. Λόγω της φύσης τους δεν θα μεταφραστούν στους υπέρτιτλους.
Early Life: Η παιδική μας ηλικία έχει τραυματιστεί ανεπανόρθωτα από τους ήρωες γνωστών παραμυθιών, που, μέσα στη φαινομενική τους καλοσύνη, διέπρατταν τα στυγερότερα εγκλήματα. Η Αλίκη, η Χιονάτη, ο Χάνσελ και η Γκρέτελ, η Κοκκινοσκουφίτσα ή ο Πετροτσουλούφης (Struwelpeter) εγκλωβίζονται μέσα στο κείμενο σε μια προσπάθεια να εξοστρακιστούν ανεπιστρεπτί.
Inner Life: Εδώ είμαστε πραγματικά μόνοι, σιωπηλοί, μακριά από τη βουή των ανθρώπων. Μόνοι με όσα αγαπάμε, με τα πράγματα που κάτι έχουν να μας πουν, τις αναμνήσεις μας, την ιστορία μας, τον πραγματικό μας εαυτό.
After Life: Η Αιώνια προσπάθεια του ανθρώπου να προσεγγίσει και να ερμηνεύσει το Θείο. Η πίστη είναι ένας παράγοντας που μας συνδέει με πολύ ισχυρά δίκτυα, τα οποία πολλάκις διαμόρφωσαν την ιστορία της ανθρωπότητας. Καθώς η πίστη είναι απόλυτα συνυφασμένη με τις δοξασίες για τη μετά θάνατο ζωή, επιστράτευσα αποσπάσματα από σπουδαία κείμενα που αναφέρονται στο θέμα αυτό: τον Ερμή τον Τρισμέγιστο (μέσα από το Kybalion), την Παλαιά Διαθήκη, τη Θιβετιανή Βίβλο των Νεκρών, την Aποκάλυψη του Ιωάννου, το Κοράνι, το Ars Moriendi. Η ανάμειξη των κειμένων ήταν αποκαλυπτική για άλλη μια φορά: μία και μοναδική μυητική αλυσίδα αποκαλύπτει σταδιακά στον άνθρωπο τη μία και μοναδική Αλήθεια.
Αλέξανδρος Μούζας